Właścicielka zastrzelonego psa: "Nie stałam w linii strzału, ale rykoszet mógł mnie przecież trafić"
2017-10-04 18:30:00(ost. akt: 2017-10-04 21:31:27)
Wiesława Bielińska ma na sobie kurtkę, w której była wtedy w lesie. Towarzyszy jej drugi pies, który miał więcej szczęścia niż zastrzelony Amor
Leśniczy, który jest myśliwym, zastrzelił psa towarzyszącego kobiecie zbierającej grzyby w lesie pod Troszkowem. Sprawę bada policja, a myśliwy twierdzi, że uczynił to w obronie własnej. Kobieta mówi coś zupełnie przeciwnego.
Co takiego stało się w niedzielę 1 października na skraju lasu w okolicach Troszkowa w gminie Bisztynek? Relacje zainteresowanych osób różnią się od siebie. Faktem jest jednak, że leśniczy leśnictwa Kamieniec zastrzelił jednego z psów należących do mieszkanki wsi. Sprawę badają policjanci z Bisztynka.
— Leśniczy nie kwestionuje, że zastrzelił psa, ale podczas przesłuchania zeznał, że psy były agresywne i biegły w jego kierunku. Strzelił z broni myśliwskiej w ziemię, żeby je odstraszyć, ale jeden z psów znalazł się na linii strzału — relacjonuje sierż. szt. Marta Kabelis z Komendy Powiatowej Policji w Bartoszycach.
Sam leśniczy odmawia komentarza na temat zdarzenia.
— Leśniczy nie kwestionuje, że zastrzelił psa, ale podczas przesłuchania zeznał, że psy były agresywne i biegły w jego kierunku. Strzelił z broni myśliwskiej w ziemię, żeby je odstraszyć, ale jeden z psów znalazł się na linii strzału — relacjonuje sierż. szt. Marta Kabelis z Komendy Powiatowej Policji w Bartoszycach.
Sam leśniczy odmawia komentarza na temat zdarzenia.
Zupełnie inną wersję przedstawia Wiesława Bielińska, której psa Amora leśnik-myśliwy zastrzelił.
— Rano wyszłam na grzyby. Pół godziny później byłam już w lesie. Dodam, że w moim prywatnym. Zabrałam ze sobą dwa psy. Jednym z nich był Amor. To był ulubiony pies mój i dzieci z naszej rodziny — opowiada Wiesława Bielińska.
I dodaje: — Byłam blisko skraju lasu i widziałam na moim polu kogoś z psem. Nawet pomyślałam, że to jakiś dzieciak sobie spaceruje. W pewnym momencie usłyszałam strzał i oniemiałam. Mój drugi pies raptem znalazł się pod moimi nogami. Wyszłam na brzeg lasu i wtedy zobaczyłem myśliwego z bronią. W pierwszej chwili nie bardzo wiedziałam, do czego lub kogo strzelał. Patrzę, a mój Amor leży zabity koło myśliwskiej ambony. Gdy padł strzał, był może z pięć metrów ode mnie, nie więcej. Myśliwy nie strzelał z ambony, tylko z pola. Amor dostał w okolicach tej ambony i przeleciał jeszcze ze trzy metry.
— Rano wyszłam na grzyby. Pół godziny później byłam już w lesie. Dodam, że w moim prywatnym. Zabrałam ze sobą dwa psy. Jednym z nich był Amor. To był ulubiony pies mój i dzieci z naszej rodziny — opowiada Wiesława Bielińska.
I dodaje: — Byłam blisko skraju lasu i widziałam na moim polu kogoś z psem. Nawet pomyślałam, że to jakiś dzieciak sobie spaceruje. W pewnym momencie usłyszałam strzał i oniemiałam. Mój drugi pies raptem znalazł się pod moimi nogami. Wyszłam na brzeg lasu i wtedy zobaczyłem myśliwego z bronią. W pierwszej chwili nie bardzo wiedziałam, do czego lub kogo strzelał. Patrzę, a mój Amor leży zabity koło myśliwskiej ambony. Gdy padł strzał, był może z pięć metrów ode mnie, nie więcej. Myśliwy nie strzelał z ambony, tylko z pola. Amor dostał w okolicach tej ambony i przeleciał jeszcze ze trzy metry.
Prosimy, żeby kobieta narysowała nam szkic tej sytuacji. Z niego oraz opowieści wynika, że myśliwy stał w odległości 10 metrów od psa, strzelał w kierunku lasu, gdzie była też pani Wiesława, lekko z boku.
— Nie stałam w linii strzału, ale jakiś rykoszet mógł mnie przecież trafić — mówi.
Dodaje jeszcze, że była ubrana w białą kurtkę, a mimo tego myśliwy twierdził, że jej nie widział.
— Nie znałam go. Przedstawił się, podał swój numer telefonu. Okazało się, że to leśniczy. Przepraszał mnie i chciał się dogadać. Powiedział, że bronił swojego psa. Amor miał taką tendencję, że drapał w ziemi. Czegoś tam zawsze szukał. Podejrzewam, że znalazł się w pobliżu ambony, ale nie szczekał i nie warczał, bo gdyby tak było, to bym to słyszała i natychmiast bym go przywołała. Zresztą dostał w bok, a przecież gdyby biegł w kierunku leśniczego, to ten pewnie trafiłby go z przodu — przekonuje Wiesława Bielińska.
— Nie stałam w linii strzału, ale jakiś rykoszet mógł mnie przecież trafić — mówi.
Dodaje jeszcze, że była ubrana w białą kurtkę, a mimo tego myśliwy twierdził, że jej nie widział.
— Nie znałam go. Przedstawił się, podał swój numer telefonu. Okazało się, że to leśniczy. Przepraszał mnie i chciał się dogadać. Powiedział, że bronił swojego psa. Amor miał taką tendencję, że drapał w ziemi. Czegoś tam zawsze szukał. Podejrzewam, że znalazł się w pobliżu ambony, ale nie szczekał i nie warczał, bo gdyby tak było, to bym to słyszała i natychmiast bym go przywołała. Zresztą dostał w bok, a przecież gdyby biegł w kierunku leśniczego, to ten pewnie trafiłby go z przodu — przekonuje Wiesława Bielińska.
Myśliwy miał zaproponować kupno psa lub nawet dwóch oraz karmę dla nich.
— Proponował to w zamian za to, żebym nie informowała policji — twierdzi kobieta. — Zgodziłam się, żeby zabitego psa zabrał myśliwy. Już w domu zadzwoniłam do brata i opowiedziałam mu o wszystkim, co się wydarzyło w lesie. Po pewnym czasie przyjechał leśniczy i znowu mnie przekonywał, żeby się jakoś dogadać. Ja już jednak wezwałam policję.
— Proponował to w zamian za to, żebym nie informowała policji — twierdzi kobieta. — Zgodziłam się, żeby zabitego psa zabrał myśliwy. Już w domu zadzwoniłam do brata i opowiedziałam mu o wszystkim, co się wydarzyło w lesie. Po pewnym czasie przyjechał leśniczy i znowu mnie przekonywał, żeby się jakoś dogadać. Ja już jednak wezwałam policję.
Wysłaliśmy kilka pytań do Zarządu Okręgowego Polskiego Związku Łowieckiego.
— Nie ma prawnego obowiązku informowania policji o zastrzeleniu psa w sytuacji, w której strzela się w stanie wyższej konieczności i w obronie własnej — mówi nam Mariusz Jakubowski, rzecznik prasowy ZO PZŁ w Olsztynie. — Tu działają przepisy ogólnie obowiązujące wszystkich, a nie tylko myśliwych. W takiej samej sytuacji znalazłby się zwykły Kowalski, który w obronie własnej użyłby na przykład noża. Takie zdarzenia zawsze bulwersują opinię społeczną i w opisanej przez was sytuacji byłoby lepiej, gdyby to myśliwy zawiadomił policję. Gdyby mnie coś takiego się przytrafiło, natychmiast wezwałbym policję i czekał na miejscu — podkreśla Jakubowski.
— Nie ma prawnego obowiązku informowania policji o zastrzeleniu psa w sytuacji, w której strzela się w stanie wyższej konieczności i w obronie własnej — mówi nam Mariusz Jakubowski, rzecznik prasowy ZO PZŁ w Olsztynie. — Tu działają przepisy ogólnie obowiązujące wszystkich, a nie tylko myśliwych. W takiej samej sytuacji znalazłby się zwykły Kowalski, który w obronie własnej użyłby na przykład noża. Takie zdarzenia zawsze bulwersują opinię społeczną i w opisanej przez was sytuacji byłoby lepiej, gdyby to myśliwy zawiadomił policję. Gdyby mnie coś takiego się przytrafiło, natychmiast wezwałbym policję i czekał na miejscu — podkreśla Jakubowski.
I dodaje, że sprawą myśliwego może zająć się okręgowy rzecznik dyscyplinarny PZŁ w Olsztynie, który rozpocznie postępowanie dyscyplinarne, gdy z policji wpłynie informacja o takim zdarzeniu.
— W praktyce rzecznik opiera się na ustaleniach policji i korzysta nawet z materiałów zgromadzonych przez policję, która ma znacznie większe możliwości dochodzenia prawdy — mówi rzecznik Jakubowski.
Stwierdza także, że myśliwy nie ma obowiązku informowania właścicieli prywatnych lasów o zamiarze przeprowadzenia tam polowania. — Myśliwy w czasie polowania może pokonywać niewielkie działki leśne należące nawet do 15 i więcej właścicieli, więc byłoby to niewykonalne — dodaje.
— W praktyce rzecznik opiera się na ustaleniach policji i korzysta nawet z materiałów zgromadzonych przez policję, która ma znacznie większe możliwości dochodzenia prawdy — mówi rzecznik Jakubowski.
Stwierdza także, że myśliwy nie ma obowiązku informowania właścicieli prywatnych lasów o zamiarze przeprowadzenia tam polowania. — Myśliwy w czasie polowania może pokonywać niewielkie działki leśne należące nawet do 15 i więcej właścicieli, więc byłoby to niewykonalne — dodaje.
— Nadleśnictwo podejmie kroki przewidziane przepisami dopiero, gdy zakończy się w tej sprawie postępowanie przygotowawcze prowadzone przez policję. Będą one uzależnione od jego wyniku — mówi z kolei Wiesław Oziewicz, który zastępuje nadleśniczego Nadleśnictwa Bartoszyce.
— Nie wiem, jak określić to co czuję — słyszymy od Wiesławy Bielińskiej. — Po pierwsze, straciłam mego ulubionego psa. Dostałam go na rynku w Bisztynku od nieznajomego mężczyzny. Amor był bardzo pomocny, pilnował gospodarstwa. Jak pojawiał się jastrząb, to przeganiał kury i kaczki. Potrafił odgonić lisa. Po drugie uważam, że doszło do zagrożenia mojego życia. Od wielu lat zbieram w lesie grzyby i nigdy nie miałam takiej „przygody”. Poprzedni leśniczy też polował, ale inaczej to się odbywało.
Andrzej Grabowski
a.grobowski@gazetaolsztynska.pl
a.grobowski@gazetaolsztynska.pl
W pobliżu tego miejsca doszło do zastrzelenia Amora.
Czytaj e-wydanie 
">kliknij
Komentarze (73) pokaż wszystkie komentarze w serwisie
Komentarze dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się.
Zacznij od: najciekawszych najstarszych najnowszych
Zaloguj się lub wejdź przez
-
-
-
-
-
Pokaż wszystkie komentarze (73)PGR kung fu #2343516 | 79.184.*.* 4 paź 2017 18:43
to tylko alarm... niech kupi drugi
Ocena komentarza: warty uwagi (2) odpowiedz na ten komentarz
co za bzdury wygaduje ten zstępowy gajowego? #2343518 | 88.156.*.* 4 paź 2017 18:44
a co wspólnego z policyjnym postępowaniem ma postępowanie dyscyplinarne? Policja może sprawę prowadzić i 100 lat i co? Do tego czasu zabójca psa będzie dalej strzelał do zwierząt?
Ocena komentarza: warty uwagi (7) odpowiedz na ten komentarz
mega #2343521 | 81.190.*.* 4 paź 2017 18:47
Myślę, że należy rozwiązać PZŁ. Więcej czynią złego, niż dobrego.
Ocena komentarza: warty uwagi (10) odpowiedz na ten komentarz pokaż odpowiedzi (2)
... #2343528 | 176.221.*.* 4 paź 2017 19:03
A jakim prawem zakompleksiony, wąsaty dziad z flintą wszedł na czyjeś pole? Własność to rzecz święta i to jego powinno się odstrzelić. Myśliwi niestety stanowią dość silną grupę, polują politycy, prawnicy, lekarze i inni co nie mają co z pieniędzmi robić. Na laski nie chodzą bo boją się rozwodu i podziału majątku, a żon już dawno nie trykają bo często mają większe wąsy niż oni sami. Generalnie polowanie to zabawa dla chłopców z problemami psychicznymi bo kto normalny zabija za zwierzakami wcześniej nagonionymi przez nagonkę?Często też słychać jak strzelają do zwierzaków przy wodopoju czy nie mających gdzie uciekać,
Ocena komentarza: warty uwagi (18) odpowiedz na ten komentarz pokaż odpowiedzi (1)
? #2343534 | 4 paź 2017 19:08
Już się zaczęło "odwracanie kota ogonem". Ciekawe, że w bok został trafiony "przypadkowo" ten piesek? Bo myśliwi strzelają zawsze w konkretne miejsca, np. "na komorę" co wynika z treści artykułu. O przypadkowym postrzale nie ma tutaj mowy. To był wyrok śmierci i wykonanie zarazem.
Ocena komentarza: warty uwagi (15) odpowiedz na ten komentarz