Biegłem do mety jak wariat

Bieg zaczynał się i kończył na deptaku w Krynicy-Zdroju, a w międzyczasie prowadził szczytami Beskidu Sądeckiego. Śliwińskiemu pokonanie trasy zabrało mu 14 godzin 53 minuty i 48 sekund, czyli zmieścił się w zakładanych przed startem 15 godzinach. W klasyfikacji generalnej zajął 210. miejsce, w kategorii wiekowej 18-35 lat był 35.

Na szlak uczestnicy, a było ich ponad 800, ruszyli w środku nocy.

— Ruszyliśmy przez miasto z zapalonymi na głowie latarkami. Kiedy biegliśmy ulicami oświetlały nas latarnie, ale kiedy znaleźliśmy się poza terenem zabudowanym, wokół panowały ciemności i tylko przede mną oraz za mną widać było rząd światełek. Magicznie to wyglądał — powiedział Paweł Śliwiński.

Później tak magicznie już nie było. Z upływem czasu robiło się coraz cieplej, zmęczenia narastało i każdy kilometr był walką z samym sobą. Organizatorzy ustawili dwa punkty kontrolne, na 36. i 66. kilometrze, do których trzeba było dotrzeć w określonym limicie czasu.

— Przy drugim punkcie przy trasie stali ludzie z wiadrami pełnymi wody. Można było się trochę oblać i napić. To ratowało życie i podnosiło morale — śmieje się bartoszyczanin.

— Przy ostatnich kilometrach trochę animuszu dodała mi... burza, która zaczęła pomrukiwać nad nami. Wyłączyłem telefon i z marszu przeszedłem do biegu.

Na ostatnich pięciuset metrach deptaka w Krynicy był szpaler ludzi, którzy bili brawo, a ich wrzawę słychać było już od 5 kilometrów. Zamiast się wtedy cieszyć, że kończę ten bieg, uśmiechać się, przybijać kibicom piątki, zacząłem... biec do mety jak wariat.

To drugi w tym roku ultramaraton pokonany przez Pawła Śliwińskiego. W czerwcu wziął udział w biegu ze Szczecina do Kołobrzegu (151 km). Trasę pokonał wówczas w 22 godziny i 59 minut.

">kliknij tutaj
Problem z założeniem profilu? Potrzebujesz porady, jak napisać tekst? Napisz do mnie. Pomogę: Igor Hrywna